Kedimle uykuya dalmıştım kaşık pozisyonunda,huzurluydum.O'nun nefesini dinliyordum,bebek gibi. Bazen - galiba koşuyordu patisini kıpırdatıp duyuyordu.Neyse uyudum; diyeceksiniz ki çok yedin ondan, KOCA BİR HAYIR!!
Rüyaya geçiyim ;Rüyamda etraflda yarım düzüne kadar insanlar var kalabalık değiliz yani.Birden
ikiye bölündü zemin satranç tahtası gibi..Ve aşağıdan zebani denen varlıklar geldi ki normalde Zebanin Çatalı olur ne bileyim yani gördüklerim kurgulardan değildi ,çok farklı anlatamayacağım varlıklar geldi ama sırtlarını döndüklerinde simgeleri olan çatal ,dövme olarak vardı .Biz Onların gelmesinden önce ikiye ayrılmıştık zaten.Ben tamam yanacağız kaçarı yok derken birden Zebaniler karşımdaki alanda saf aldılar.Ve Biz uzun bir yola çıktık zebanilerle .Uzun bir köprü geçtik,ormanlar falan felan. Çeşitli sınavlara sokulduk ;Örneğin düz bir çizgide yürürsek köşeden (püf noktası buydu)çünkü kaynar bir su akıyor ortada .Ben en köşeden,en az yakıcı olan yerden yürüyorum.Bunu geçersem ne olacak diyorum ;bak görmüyor musun diyor,Senin ayakların yanmadı diyor zebaniler bir nevi bonus almak gibi bir şey.Başka bir yerde testte birkaç kişiyle koca halı yapma tezgahımda halı yapmaya çalışıyoruz karşımızda başka kişiler.Onlar Bizden daha hızlı yapıyorlar bir de yaptığımız halıyı orada katlamamız gerekiyormuş.Tabi ki bizim ki baştan kötü,olmuyor başarısız olduk İçimden ne olacak ki? diye düşünürken ceza var mı? diye korkarken bakıyorum ki yolumuza devam ediyoruz.Tam oh derken işte zihnimden çıkmayan sahne!
Savaş gemisi gibi kaba açık, pis yeşil renkli bir vapur geçiyor yanımızdan ama suda değil karada gidiyor.İçinde insanlar oturuyor çeşit çeşit bazıları mağrur,kendinden geçmiş,sessiz..Ayakta bir kaç dağcı görüyorum (böyle sırtlarnıda çantaları,ipleri) normal konuşuyorlar ki o an demek ki insan öldüğü kıyafette canlanıyor diye aklımdan geçiyor...Bazılarının öyle çığlıkları,sızlanışları var ki çok ürkütücü... Yanmaktan dönmüşler cehennemlerinden ya da kendi araflarından..Ama kavuran,yakıp yıkan bir ateş değil bu görünen.Görünmez bir yakış manevi bir şey Bir kadın suratı acı içinde yanındakilere sokulmuş,attığı çığlıklar şimdi bile tüylerim diken diken oluyor ...Düşünüyorum Ben de yanacam Beni de götürecekler ne zaman, zamanı bilmemek...O çığlıkları duymak,kurban olmak neler yaptığımı değil kurban olduğumu düşünüyorum bir av hayvanı gibi sırası gelince seçilecek ...O çığlıklar kulaklarımda hala ..Deliren insanlar gibi kendi kendine dövünen,kendi acısında çığlıklar ve bunların binlerce farklı türü..Ve sonra gerçek dünyaya pat diye uyanmak....Uyumak istemiyorum .....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder