Anıkolik

    MEM !!Şimdiki zaman hapishanesinden kurtulmanızı sağlayan MEM !!Gidiş ..Anılara küçükken kardeşinle oynadığın elma ağaçların altındaki anına,üniversitede sırada uyuklayan anına,annenin sana o ucuz ama dünyadaki en değerli bebeği aldığı ana,çok sevdiğin kaybettiğin kişilerin yanına...Ama kontrol Sende değil ruhun O bedende 6 yaşındaki Senle,25 yaşında ki Sen aynı beden de..Neyse ki kötü anlara gidememeyi seçiyorsun:) Özlediğin şuan yanında olan ama farklı umarsız insanlara gidiş...Ama dediğim gibi kontrol sende değil!Kaybettiğin insana dur yapma! bizi öldürme diyemediğin ya da ölmüş annene sol omuzundan bakamadığın doya doya...25 yaşında ki senin kulakları tıkalı sanki pamuk koymuşsun,içten gelense... 6 yaşında ki gittiğin andaki Senin sesin bir yabancı gibi.. kulakların tıkalı olduğunda konuştuğunda ki hal durumu .İnce zayıf bir ses. Sadece o anı yaşarsın ne eksik ne fazla bedenini kontrol edemezsin...Hatırlarsın küçücük ayrıntıyı o gün ailenle o güzel akşam yemeğinde ki;annenin çorbasının kokusunu ve az sora çıkacak sebepsiz kavganın 6 yaşında ki sende yaptığı korkuyu bakıp sarılmak istersin kendine kendi çocuğunmuş gibi ama kolun senin mi ? Yoksa 6 yaşındaki senin midir? Minik tüysüz kırmızı bir kol kolunda ki yara....
         MEM  alıp 4 yaşında annemgilin bahçeli evinde dedemin sırtında düşündüm kendimi... Karizmatik kemik gözlüklü,yakışıklı O yüce insan! :dedem.Hem adam hem çocuk ilk öğretmenlerden,  rahat ,şen insan.. Bana lira gözlüm dediğini duyuyorum hüzünlü kızım benim dediğini ...Belki de kemik gözlük takıntım O'nu  Dünyada ki her şeyden çok sevmem.. :)Az önce oynadık sırtındaydım o koca devin mavi gözlü devin :)Her sıkıldığımda bir MEM bir anı kırıntısı......



          Şu anda annemin yanındayım ağır buz gibi yün yorgan altında abimle,Ben..annem ortada bize kibritçi kızı anlatıyor her gün aynı hikaye  ya da yaramaz keloğlan (bu abim). 6 yaşında ki bedenim merakla 100 kere duysa da sonunu merak ediyor hikayenin ve gene üzülüyor sadece hissetmek isteyen o küçük kıza..Artık yatın diyen annemin sesi kulaklarımda :)Küçük ben gözlerini kaldırdığında ne kadar güzel ve zayıf olduğuna bakıyorum  annemin .Bir an Bende güzel olucum diyorum ve içimden gülüyorum :)Bir an silikleşiyor galiba ilacın etkisi bitmekte...Gözümü kapayıp gene fotoğrafına dalıyorum yok olmuyor burdayım  çizk kollarım  ve bu koca bedende....
    Bu bir kitap incelik dolu eskiye özlem değil  her yere gidebilirsin eskinin değerleri bunlar Biz olmayı yitirmeyi fark etmek Beni,Bizi Onları hatırlamak PAGAN KENNDY'nin kitabı ANIKOLİK basit,içten bir anlatım  okunması gereken bir kitap