Mutfaktan bardaklar alınır.İçerde Müzeyyen Abla yüreğinin teline dokunur.Gelinir masaya bakılır şalgam,buz ,rakı evet ve tabi ki yoğurt tamam .Eeeeyt Beee! Dost da karşında İç Ulan İç! denir .İç de unut ulan kendini, bu dünya saçmalığını.Başta güzel olunur sora kendine dönülür şarkı da dediği gibi... Dökülür laflar,gece saatler geçtikçe laflar azalır.Ulan yalnızlık gelir be! İstersen Dünyayla seviş o an fark etmez gelir, anandan seninle çıktığı gibi! -Unuttun mu lan beni! -Ben kanınım her yolu dene, ben hep olucam der ,sırıtır sana.İçer bir yudum , şalgamını da meze yapar şarkı söyler güler ,kalkar iki oynar ...
Sabah olunur İç Ulan İç! diyen ses Kalk Ulan Kalk! Dünya ister emeğini ,sömürsün Kalk Ulan Kalk !Kalkarsın,bakarsın Senden önce giyinmiş dürzü yalnızlık! !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder