Nerede miyim ?Yarattığım en güzel masalımdayım.Evim ,evimin en güzel tarafı merkezinde iki ufaklık olması.Büyümekteler her gün,her yıl.Ama hep yanlarında değilim :( Uykudan önce masal anlatmak için ve rahatsızlandıklarında onları teselli etmek için gidebiliyorum.
Sadece benim olan ve başka kimselerinin olmadığı gariplerim..Bazen babalarını soruyorlar çok güzel bir gülüşü vardı diyorum.Oğlum vereceğim cevaptan biraz da ürker gibi sormalarda -Peki beni sever miydi ? Çok severdi diyorum duygusal olduğun için .Duygulu insanları severdi diyorum..Bir gururlu çocuk gülümsemesi yerleşiyor suratına.Diğer miniğim ise peki beni diyor seni de eğlenceli bulurdu güldürürdün kesin Onu diyorum..Sanki duymak istediği buymuş gibi . ..
İnsanların aslında bildiği çocuk sevmem isteme
ayakları…Belki de paylaşmak istemediğim güzellikler olduğundan .
Ama benim bildiğim bu en güzel dünyam Şu
an yatağımızın tam ortasındayım çünkü paylaştırmak gerek sevgiyi.
.Bir
yanımda doğurduğumda bile o hisliliğini sezdiğim , duygusal, tertemiz yürekli oğlum .Her uyuyuşumuzda da ki anlattığım
uydurma masalları sonuna kadar dinleyip anne bir gün bende senin
gibi masalcı olacağım diye uykuya dalan bir çocuk…Bakışları içime işliyor Onun. İnsanın böyle düşünmesi doğru mu yanlış mı bilmiyorum ama ilk o hayatıma geldiği için mutluyum huzur hissi verdi bana…
Diğer tarafımda Ondan daha küçük ama daha akıllı ,oyunbozan kızım ….Kumral
saçları dalgalı ,gözleri dedesi gibi
deniz mavisi …Oyun oynamayı çok seven ve hiç yorulmayan bir minki bu.
Tam ortalarındayım şu an. Bir masal anlatmaktayım kulede esir kalmış kız ile Onu bulamayıp bu yolda ölmüş
bir prens hakkında..Üzülüyorlar ..Hemen yüzlerini mutlu edecek bir şeyler diyorum.
- Bazı masallar hepte görünen şeklide güzel bitmez ki diyorum belki de farklı bir Dünyadan geldikleri için oraya geri gidip mutlu olmaları için bu gerekliydi diyorum.Bizde Onlara böyle
düşünerek yardım edebiliriz diyorum
.Oğluma bakıyorum hemen gözlerini yummuş ; nolur
bulsunlar birbirlerini diye fısıldamakta
Masalı bitirdiğimde Onlara bugünün ayrı bir gün olduğunu bizimde aslında başka bir yere ait olduğumuzu ve eğer oraya gidersek beni
beklemek zorunda kalmayacaklarını ve hep yanlarında olacağımı söylüyorum.Güzel sonları olan masallar anlattığım. Oğlumu heyecanını görebiliyorum diğer miniğim ise durgun biraz.Dün midesi kötüymüş ondan pek halimiz yok gibi… :( Öpüyorum yüzlerinden ve Onlardan göklere kadar uzanan sihirli fasülye tohumunu hatırlamalarını istiyorum .Ben hatırlıyorum anne diyen minik sesler kulaklarımda .. Birlikte oraya gideceğiz diyorum ..3
minik fasülye çıkarıyorum geceliğimin cebimden .Gözlerinde çocuk merakları ..Ama hemen ekliyorum bunları ekmeyeceğiz tıpkı Alice' deki gibi yutacağız.Bir an duruyorum biraz korkmuşlar gibi.Hemen ekliyorum
-Ama korkamayın onun gibi dev olmayacağız sadece başka bir
yere gidiceğiz hep birlikte…
Oğlum sarılıyor biraz da ürkmüş ben senden
ayrılmak istemiyorum anne diyerek kızım da sokuluyor ..
İlk önce temiz yüzlü meleğime veriyorum fasülyeyi , öpüyorum ve kokusu içimde dönüyorum kızma . Çok heyecanlı farklı bir yer göreceğinden yutuveriyor susuz gülerek J.Bu yaptığı hareket beni de ister istemez güldürüyor b,r an vazgeçmek istiyorum ...Onu da öpüyorum
saçlarından sonra bende alıyorum ..Gözlerimden yaşlar kafamda düşünceler uyuyana kadar minki ellerini yüzlerini öpüyorum ..
Şu an Ne mi yapıyorum
hayır kılımı kıpırtadamıyorum sadece bakıyorum üçüne mutluluklarına …Şimdi
dönüp de gidersem Onların gittiğine inanamam. Onların gittiklerini hissetmem gerek acı bir şeklide ... Derileri sarı mor renk
aldığında ve kokmaya başladıklarında sinir hücrelerim uyarı verdiğinde anlayacağım ki gitmişler…O zaman kürekle geri geleceğim solmuş bedenlerini alaıcağım ...